اين که چرا تعدادي از زبان آموزان تـمايل به ارتباط به زبـان انـگليسي دارند در حالي که تعدادي ديگر اين تمايل را از خود نشان نمي دهند در سالهاي اخير مورد توجه محققان زبان آموزي بوده است .
با توجه به اهميت يادگيری زبان انگليسی به منظور ايجاد ارتباط با افـرادی با زبانهاي مختلف ، مقاله حاضر تلاش مي کند که ابتدا ميزان همبستگي تمايل به ارتباط در چهار مهارت يادگيري زبان که عبارت است از مکالمه زبان انگلیسی کردن، نوشتن ، شنيدن و خواندن را در کلاس و خارج از کلاس در بـين زبـان آموزان ايراني مورد پژوهش قرار دهد و سپس به بررسي نقش دلايل يادگيري زبان (شغل ، سفر به کشورهاي خارجي ، موفقيت تحصيلي ، دوستي با افراد انگليسي زبان و افزايش دانش شخصي ) درايجاد اين ارتباط بپردازد. بـدين مـنظور از ٦٠ زبان آموز ايراني خواسته شد به پرسشنامه تهيه شده در زمينه تمايل به ارتباط و دلايل يادگيري زبان انگليسي پاسخ دهند. لازم به ذکر است که در اين پژوهش از پرسش نامه تدوين شده توسط مـک اين تـاير و همکاران (١٩٩٨) استفاده شد.
. نتايج نشان داد که رابطه معناداری بين تمايل به ارتباط در کلاس و خارج از کلاس وجود دارد. نتايج همچنين نشان داد که بين دلايل يادگيري زبان انگليسي و تمايل به ارتباط، همبستگي قـوي وجـود دارد. از يافـته هاي حاصله چنين استنباط مـي شـود کـه زبان آموزان ايراني زبان انگليسی را به منظور استفاده ي کاربردي از آن در محيط واقعي فرا مي گيرند. يکي از مـهم تـرين موضوعات قرن بيست و يکم ، فوريت ارتباط است . سو (٢٠٠٦) بر اين باور است که موضوعاتي هم چون سياست ، تجارت بين المـلل و رسـانه نـياز به تبادل اطلاعات را دو چندان کرده است که به دنبال آن نـقش زبان انگليسي به عنوان يک زبان بين الملل در راس اين نياز قرار دارد. در مقايسه با ٥٠٠ سال پيش که زبانهاي ديگر از جمله لاتين مـورد تـوجه بـود هم اکنون در همه ي دنيا زبان انگليسي به عنوان زبان دوم فرا گـرفته مـي شود.
هنگامي که مردم با زبان هاي مختلف با يکديگر ارتباط پيدا مي کنند،مکالمه زبان انگليسی به عـنوان يک زبـان مـشترک مورد نظر قرار مي گيرد (ريچارد و راجرز، ٢٠٠١). علاوه بر اين ، هدف بسياري از زبـان آمـوزان انـگليسي اين است که بتوانند اين زبان را در ارتباطات مورد نياز به کار ببرند. پيش بيني مي شـود کـه اسـتفاده از زبان دوم نه تنها نشان از موفقيت در يادگيري است بلکه شرط لازم و ضروري براي يادگيري زبان اسـت (هـاشيماتو، ٢٠٠٢). از سوي ديگر، توانايي برقراري ارتباط در زبان دوم، فرآيندي پيچيده است که به تعامل بـين مـحيط يادگـيري زبان و روانشناختي زبان آموز بستگي دارد (مک اين تاير، برنز و جيسم ، ٢٠١١). اما با توجه به اينـکه ٦٠ درصـد از جمعيت جهان چند زبانه هستند مي توان ادعا کرد که در طول تاريخ تـعليم و تـربيت ، يادگـيري يک زبان خارجي داراي اهميت خاص بوده است . بر اين اساس، به دنبال نيازهاي زبان آموزان، هـدف يادگـيري زبان از دانش زباني به دانش ارتباطي تغيير يافته است .
بر طبق نـظريه ي دانـش ارتـباطي ، زبان آموزان بايد قادر باشند زبان دوم را در دنياي خارج از محيط آموزشي به منظور اهداف ارتباطي خود مـورد اسـتفاده قـرار دهند. براي نيل به اين هدف، هم زمان با تغيير نظريه هاي زبـان و يادگـيري زبان، شيوههاي آموزش زبان نيز تغيير يافته است . برخي از شيوههاي آموزش زبان بيشتر از نظريه هاي يادگـيري نـشات مي گيرد تا نظريه هاي مربوط به زبان. ريچارد و راجرز (٢٠٠١) معتقدند کـه در شـيوههايي مانند يادگيري مي ١ و شيوه سکوت ٢ شرايط يادگـيري مـورد تـوجه است ، شرايطي که متغييرهاي عاطفي از نقش حـائز اهـميتي برخوردارند. مطالعات نشان مي دهد که استفاده از زبان دوم در ارتباطات با مقوله ي روانشناختي در تـعامل اسـت . اين فرآيند روانشناختي ادعا مي کـند کـه زبان آمـوزان يا تـمايل بـه استفاده از زبان دوم را دارند و يا از آن اجتناب مـي کـنند (مک اين تاير، مکنن و کلمنت ، ٢٠٠٩). در راستاي چنين تغيير و تحولاتي ، اختلافات فردي در موفقيت يادگـيري زبـان دوم مورد کاوش قرار گرفته اسـت . نتايج حاصله نشان دادهـ اسـت که متغيرهاي عاطفي مانند شـخصيت ، نـگرش، انگيزه، اعتماد به نفس و تشويش ، يادگيري زبان دوم را تحت تأثير فرار مي دهند (بـيلي ، ديلي و نـاوابيوزي، ٢٠٠٠؛ گاردنر، ١٩٨٨). سپس در مطالعات بعدي مـحققاني مـانند مـک اين تاير، کلمنت ، دورنـي و نـوئل (١٩٩٨) معتقدند که در يادگيري زبـان دوم مـتغييرهاي عاطفي به شکل منفرد عمل نمي کنند بلکه تعامل اين عوامل است که يادگيري زبـان دوم را تـحت تأثير قرار مي - دهد.
به اين تـرتيب آنـان مدل کـاملي ارائه دادنـد کـه نشان دهنده ارتباط اين مـتغيرها در يادگيري زبان است . اين مدل تمايل به ارتباط٣ ناميده مي شود. پژوهش هاي انجام شده تـوسط مـک اين تاير و همکاران (١٩٩٨) در رابطه با تمايل بـه ارتـباط در زبـان دوم حـاکي از آن اسـت که اين تمايل تـحت تـاثير عوامل مختلف مي باشد. از جمله اين عوامل مي توان به نقش انگيزه در يادگيري زبان و ارتباط از طريق آن نـام بـرد. مـطالعات بسيار در زمينه يادگيري زبان دوم نشان داده اسـت کـه انـگيزه، يکـي از مـتغيرهاي عـاطفي است که زبانآموزان را به شدت از يکديگر متمايز مي کند و يادگيري زبان را تحت تاثير قرار مي دهد. از جمله محققاني که به چنين نتايج يکساني رسيدهاند؛ مي توان بـه کروکز و اشميت (١٩٩١)، مستوموتو و ابانا (٢٠٠١) و يو و واتکينز (٢٠٠٨) اشاره کرد. با توجه به اهميت ارتباطات بين المللي ، ايرانيان بر اين باورند که يادگيري زبان انگليسي و توانايي داشتن ارتباط درست و مؤثر فرصت استفاده از امـکانات تـحصيلي و تجارت بين المللی را براي آنان فراهم مي کند. هدف اصلي آنان از يادگيري زبان انگليسي ، داشتن ارتباط درست در محيط خارج از کلاس است .
علي رغم داشتن علاقه و سعي فراوان، بسياري از زبـان آموزان ايرانـی از موفقيت چشمگيري برخوردار نبوده اند. مسلما شناخت انگيزه ها و دلايل يادگيري زبان در داخل و خارج از کلاس و تأثير آنها در تمايل به ارتباط در چهار مهارت زباني در زبان آموزان ايرانـی بـاعث مي شود معلمان، زبان آمـوزان را بـا اين دلايل آشنا کنند و ميل به ارتباط درست در زبان دوم را افزايش دهند. افزايش ميل به ارتباط، نه تنها زبان آموزاني فعال به بار مي آورد بلکه ميزان يادگـيري را افـزايش مي دهد
almassite زبان ,يادگيري ,ارتباط ,تمايل ,کلاس ,انگليسي ,يادگيري زبان ,زبان انگليسي ,زبان انگليسی ,دلايل يادگيري ,ارتباط درست منبع
درباره این سایت